Blogs
Vijanden voor één avond
Lasergamen: voor velen een uitje waarbij nostalgische gevoelens op komen borrelen.
Terugdenkend aan de geweldige kinderfeestjes van vroeger, komen op de derde dinsdag van november allerlei KIC’ers één voor één binnendruppelen bij Target Lasergame. Al vanaf de eerste minuut was de spanning om te snijden. Iedereen kwam namelijk met hetzelfde doel naar de Oosterkade in Groningen: er zou gestreden worden voor het leven en dit was dé kans om je allergrootste vijanden te verslaan.
Klokslag acht uur werden de leden verdeeld over vier teams. Eenmaal gevormd nam het geroezemoes de ruimte over en werden er verschillende tactieken en strategieën besproken. Toen de quote “ Je gaat er helemaal aan ” een paar keer de overhand nam, werd het duidelijk dat het tijd was om te beginnen met dit bloedstollende spelletje.
De eerste twee teams werden verzocht om de trap middenin de zaal naar boven te nemen. Deze treden leidden de fanatieke maar lichtelijk gespannen KIC’ers naar een donker gapend gat. Daar aangekomen was er een ruimte te zien waar de kleuren rood en blauw overheersten. Achttien lichtgevende schilden, negen rood en negen blauw, hingen klaar om aangetrokken te worden. Toen iedereen zich had klaargemaakt voor een potje lasergamen, telde de charmante medewerkster van Target af om te beginnen. Bij het startschot bestormden de twee negentallen vol moed het speelveld. Aardig wat leden waanden zich al in een heuse battle: de strijd kon beginnen.
Terwijl de andere teams beneden rustig wat nipjes van hun bier namen, werden ze opgeschrikt door het gestamp van de bovenverdieping. Via de televisieschermen die beneden op de muur hingen kon dit luidruchtige spektakel eersterangs gevolgd worden. Hierop was te zien dat sommige mensen de wedstrijd wel erg serieus namen. Voorzitter Bas had het gevoel alsof hij continu bij ‘Special Ops’ zat en iedereen de man was, maar iedereen weet dat hij van alle kanten beschoten werd. Ook Daan probeerde zijn beste beentje voor te zetten. Dit moet men niet helemaal letterlijk nemen: tijdens de vijftien minuten speeltijd heeft het redactielid grotendeels op de grond gelegen om dekking te zoeken. Na deze enerverende ronde werd duidelijk dat team blauw toch echt de beste was en kwam naar voren dat Maarten de hoogste individuele score te pakken had. Maar was dit wel helemaal eerlijk?
Een goede conditie kon eigenlijk niet ontbreken: na een spannende partij liepen er namelijk achttien rode hoofden met klotsende oksels de trap af. Terwijl team drie en vier zich voorbereidden op het volgende potje, werd er beneden voldaan maar vermoeid nog opgeschept over de lasergame skills die te pas kwamen.
De volgende ronde werd in gang gezet, en hoe. In het eerste algemene ledenuitje bleek dat het fanatisme van Tom weer het grootst was. Hij is alleen meer bezig geweest met het roepen van “FRIENDLY!” “OORLOG!” en verschillende Duitse woorden, dan dat hij zich focuste op het lasergamen. Eindstand was dat de voorzitter van de carrièrecommissie zijn stembanden verloor. Aan de andere kant van het lasergame terrein ging het er minder serieus aan toe. Intern Salwa huppelde als een tienermeisje nietsvermoedend, giechelend rond en liet het op haar beloop gaan. Hetzelfde gold voor Marjolein, alleen bij haar verliep dit iets minder soepel. Minstens zes keer per minuut botste ze tegen een willekeurige KIC’er aan. Helaas voor Marjolein heeft haar zogenaamde tactiek niet geholpen: haar tegenstander, team rood, bleek het beste in vorm te zijn en won met een flinke voorsprong.
Na deze twee meeslepende lasergameshows werd het tijd voor de grote finale. Team Tom, nu team blauw, zou gaan strijden tegen team Maarten en zijn rode team. Team blauw begon met een ijzersterke verdediging. Mede door het “talent” van onze penningmeester viel dit al snel in duigen. Hier valt natuurlijk over te twisten, maar Maarten zijn valse topscores zorgden er uiteindelijk wel voor dat team rood er met de winst vandoor ging. Deze torenhoge cijfers zijn inmiddels ingelijst en hebben een prachtig plekje gekregen in het KIC-kantoor.
Veel bloed, zweet en tranen verder kunnen we terugkijken op een geslaagde avond. Vijanden werden weer vrienden en het fanatisme werd ingeruild voor een ontspannen sfeer. Dit eerste algemene ledenuitje smaakt naar meer en we zijn dan ook zeker benieuwd naar het volgende uitje, tot dan!
Nanouk Boelens - Redactiecommissie Studievereniging KIC
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen